Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

koma

I ж. уст.

коска

II ж. мед.

кома

Komaje

мн. в. Камае, Камаі

komandor

м.

1. камандор;

2. капітан першага рангу

komandytowy

komandytow|y

эк. камандзітны;

spółka ~a — камандзітнае таварыства

komar

м. заал. камар

komarnica

ж. заал. доўганожка (Tipula)

komarowy

камарыны

komasacja

ж.

1. ліквідацыя цераспалосіцы; узбуйненне зямельных участкаў;

2. злучэнне, аб’яднанне

komasować

незак.

1. ліквідаваць цераспалосіцу; узбуйняць зямельныя ўчасткі;

2. злучаць у адно цэлае; канцэнтраваць

kombajn, ~u

м. камбайн