kot
м.
1. кот;
kot morski заал. коцік;
2. паляўн. заяц;
kupić ~a w worku — купіць ката ў мяшку;
biega jak kot z pęcherzem — бегае (гойсае) як шалёны;
drzeć ~y — жыць не ў ладах, не ладзіць;
odwracać ~a ogonem разм. перакручваць, перайначваць факты; выкручвацца;
pierwsze ~y za płoty — першы блін сабаку;
żyje jak pies z ~em — жыве як кот з сабакам
kotka
kotk|a
ж.
1. кошка; котка;
2. ~i мн. бат. каташок, коцік (суквецце)