kot

м.

1. кот;

kot morski заал. коцік;

2. паляўн. заяц;

kupić ~a w worku — купіць ката ў мяшку;

biega jak kot z pęcherzem — бегае (гойсае) як шалёны;

drzeć ~y — жыць не ў ладах, не ладзіць;

odwracać ~a ogonem разм. перакручваць, перайначваць факты; выкручвацца;

pierwsze ~y za płoty — першы блін сабаку;

żyje jak pies z ~em — жыве як кот з сабакам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)