kot
м.
1. кот;
kot morski заал. коцік;
2. паляўн. заяц;
kupić ~a w worku — купіць ката ў мяшку;
biega jak kot z pęcherzem — бегае (гойсае) як шалёны;
drzeć ~y — жыць не ў ладах, не ладзіць;
odwracać ~a ogonem разм. перакручваць, перайначваць факты; выкручвацца;
pierwsze ~y za płoty — першы блін сабаку;
żyje jak pies z ~em — жыве як кот з сабакам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)