Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

kop

м. разм. выспятак

kopa

kop|a

ж.

1. капа;

~a siana — капа сена;

2. капа (60 штук);

~a ogórków — капа агуркоў;

~ę lat! разм. колькі год!

kopacz

м.

1. землякоп;

2. уст. далакоп

kopaczka

ж. бульбакапалка

kopać

I незак.

удараць; штурхаць;

kopać piłkę — а) біць па мячы; б)разм. гуляць у футбол

II незак.

капаць; рыць;

kopać sobie grób — капаць сабе яму; на сябе нож вастрыць; пятлю шукаць;

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada прык. хто яму капае, той сам туды трапляе

kopalina

ж. выкапень, выкапні

kopalnia

ж. шахта, руднік, капальня; рудня;

kopalnia węgla — каменнавугальная шахта;

kopalnia soli — саляная капальня;

kopalnia złota — капальня золата;

kopalnia odkrywkowa — кар’ер; разрэз;

kopalnia wiedzy — крыніца ведаў

kopalniany

рудніковы, шахтавы;

gaz kopalniany — рудніковы газ

kopalnictwo

н. горная справа; горная прамысловасць

kopalny

выкапнёвы