Verbum

kibel

м.

1. жарг. параша (у турме);

2. разм. прыбіральня; туалет

kibic

м. балельшчык, заўзятар; фан

kibicować

незак. komu падтрымліваць каго; хварэць за каго; быць чыім балельшчыкам (заўзятарам)

kibić

ж. кніжн. талія; стан, фігура

kicać

незак. скакаць (пра зайца)

kichać

незак. чхаць

kichnąć

зак. чхнуць

kicz

м. мазня, халтура; безгустоўнасць; кіч

kiczowaty

халтурны; безгустоўны; вульгарны

kić

м. жарг. вязніца, каталажка, каза;

siedzieć w kiciu — сядзець у каталажцы