koło

I koł|o

н.

1. круг, кола;

~o ratunkowe — выратавальны круг;

~o sterowe — рулявое (стырнавое) кола;

~o zębate тэх. зубчастае кола;

~o zapasowe — запасное кола;

2. кола; сфера;

~o rodzinne — сямейнае кола;

~a miarodajne — паінфармаваныя колы;

~a rządowe — урадавыя колы;

3. арганізацыя;

~o młodzieżowe — маладзёжная арганізацыя;

~o biegunowe — геагр. палярны круг;

błędne ~o — зачараванае кола;

piąte ~o u wozu — апошняя спіца ў калясніцы;

fortuna ~em się toczy — шчасце зменлівае

II

1. каля, ля;

koło domu — каля хаты;

będę tam koło godziny — я буду там на працягу гадзіны (цягам гадзіны);

2. каля; прыблізна;

ma koło pięćdziesięciu lat — яму каля пяцідзесяці;

było ich koło dwudziestu tysięcy — іх было каля дваццаці тысяч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)