koło
I koł|o
н.
1. круг, кола;
~o ratunkowe — выратавальны круг;
~o sterowe — рулявое (стырнавое) кола;
~o zębate тэх. зубчастае кола;
~o zapasowe — запасное кола;
2. кола; сфера;
~o rodzinne — сямейнае кола;
~a miarodajne — паінфармаваныя колы;
~a rządowe — урадавыя колы;
3. арганізацыя;
~o młodzieżowe — маладзёжная арганізацыя;
~o biegunowe — геагр. палярны круг;
błędne ~o — зачараванае кола;
piąte ~o u wozu — апошняя спіца ў калясніцы;
fortuna ~em się toczy — шчасце зменлівае
II
1. каля, ля;
koło domu — каля хаты;
będę tam koło godziny — я буду там на працягу гадзіны (цягам гадзіны);
2. каля; прыблізна;
ma koło pięćdziesięciu lat — яму каля пяцідзесяці;
było ich koło dwudziestu tysięcy — іх было каля дваццаці тысяч
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)