Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
бвгдежзйклмнпрстўхцчш

монатэрпе́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монатэрпе́н монатэрпе́ны
Р. монатэрпе́ну монатэрпе́наў
Д. монатэрпе́ну монатэрпе́нам
В. монатэрпе́н монатэрпе́ны
Т. монатэрпе́нам монатэрпе́намі
М. монатэрпе́не монатэрпе́нах

Крыніцы: piskunou2012.

монафані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монафані́чны монафані́чная монафані́чнае монафані́чныя
Р. монафані́чнага монафані́чнай
монафані́чнае		 монафані́чнага монафані́чных
Д. монафані́чнаму монафані́чнай монафані́чнаму монафані́чным
В. монафані́чны (неадуш.)
монафані́чнага (адуш.)		 монафані́чную монафані́чнае монафані́чныя (неадуш.)
монафані́чных (адуш.)
Т. монафані́чным монафані́чнай
монафані́чнаю		 монафані́чным монафані́чнымі
М. монафані́чным монафані́чнай монафані́чным монафані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

монафелі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монафелі́т монафелі́ты
Р. монафелі́та монафелі́таў
Д. монафелі́ту монафелі́там
В. монафелі́та монафелі́таў
Т. монафелі́там монафелі́тамі
М. монафелі́це монафелі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

монафелі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монафелі́цкі монафелі́цкая монафелі́цкае монафелі́цкія
Р. монафелі́цкага монафелі́цкай
монафелі́цкае		 монафелі́цкага монафелі́цкіх
Д. монафелі́цкаму монафелі́цкай монафелі́цкаму монафелі́цкім
В. монафелі́цкі (неадуш.)
монафелі́цкага (адуш.)		 монафелі́цкую монафелі́цкае монафелі́цкія (неадуш.)
монафелі́цкіх (адуш.)
Т. монафелі́цкім монафелі́цкай
монафелі́цкаю		 монафелі́цкім монафелі́цкімі
М. монафелі́цкім монафелі́цкай монафелі́цкім монафелі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

монафелі́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. монафелі́цтва
Р. монафелі́цтва
Д. монафелі́цтву
В. монафелі́цтва
Т. монафелі́цтвам
М. монафелі́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

монафізі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монафізі́т монафізі́ты
Р. монафізі́та монафізі́таў
Д. монафізі́ту монафізі́там
В. монафізі́та монафізі́таў
Т. монафізі́там монафізі́тамі
М. монафізі́це монафізі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

монафізі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монафізі́цкі монафізі́цкая монафізі́цкае монафізі́цкія
Р. монафізі́цкага монафізі́цкай
монафізі́цкае		 монафізі́цкага монафізі́цкіх
Д. монафізі́цкаму монафізі́цкай монафізі́цкаму монафізі́цкім
В. монафізі́цкі (неадуш.)
монафізі́цкага (адуш.)		 монафізі́цкую монафізі́цкае монафізі́цкія (неадуш.)
монафізі́цкіх (адуш.)
Т. монафізі́цкім монафізі́цкай
монафізі́цкаю		 монафізі́цкім монафізі́цкімі
М. монафізі́цкім монафізі́цкай монафізі́цкім монафізі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

монафізі́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. монафізі́цтва
Р. монафізі́цтва
Д. монафізі́цтву
В. монафізі́цтва
Т. монафізі́цтвам
М. монафізі́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

монафілеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монафілеты́чны монафілеты́чная монафілеты́чнае монафілеты́чныя
Р. монафілеты́чнага монафілеты́чнай
монафілеты́чнае		 монафілеты́чнага монафілеты́чных
Д. монафілеты́чнаму монафілеты́чнай монафілеты́чнаму монафілеты́чным
В. монафілеты́чны (неадуш.)
монафілеты́чнага (адуш.)		 монафілеты́чную монафілеты́чнае монафілеты́чныя (неадуш.)
монафілеты́чных (адуш.)
Т. монафілеты́чным монафілеты́чнай
монафілеты́чнаю		 монафілеты́чным монафілеты́чнымі
М. монафілеты́чным монафілеты́чнай монафілеты́чным монафілеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

монафілі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. монафілі́я
Р. монафілі́і
Д. монафілі́і
В. монафілі́ю
Т. монафілі́яй
монафілі́яю
М. монафілі́і

Крыніцы: piskunou2012.