мо́зг
‘кіруючы цэнтр чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́зг | |
| мо́зга | |
| мо́згу | |
| мо́зг | |
| мо́згам | |
| мо́згу |
Крыніцы:
мо́зг
‘кіруючы цэнтр чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́зг | |
| мо́зга | |
| мо́згу | |
| мо́зг | |
| мо́згам | |
| мо́згу |
Крыніцы:
мо́зг
‘розум; нервовая тканка ў поласці касцей’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́зг | |
| мо́згу | |
| мо́згу | |
| мо́зг | |
| мо́згам | |
| мо́згу |
Крыніцы:
мо́зг
‘цэнтральны аддзел нервовай сістэмы; орган мыслення ў чалавека’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́зг | мазгі́ | |
| мо́зга | мазго́ў | |
| мо́згу | мазга́м | |
| мо́зг | мазгі́ | |
| мо́згам | мазга́мі | |
| мо́згу | мазга́х |
Крыніцы:
мо́згавы
прыметнік, адносны
| мо́згавы | мо́згавая | мо́згавае | мо́згавыя | |
| мо́згавага | мо́згавай мо́згавае |
мо́згавага | мо́згавых | |
| мо́згаваму | мо́згавай | мо́згаваму | мо́згавым | |
| мо́згавы ( мо́згавага ( |
мо́згавую | мо́згавае | мо́згавыя ( мо́згавых ( |
|
| мо́згавым | мо́згавай мо́згаваю |
мо́згавым | мо́згавымі | |
| мо́згавым | мо́згавай | мо́згавым | мо́згавых | |
Крыніцы:
мо́зельскі
прыметнік, адносны
| мо́зельскі | мо́зельская | мо́зельскае | мо́зельскія | |
| мо́зельскага | мо́зельскай мо́зельскае |
мо́зельскага | мо́зельскіх | |
| мо́зельскаму | мо́зельскай | мо́зельскаму | мо́зельскім | |
| мо́зельскі ( мо́зельскага ( |
мо́зельскую | мо́зельскае | мо́зельскія ( мо́зельскіх ( |
|
| мо́зельскім | мо́зельскай мо́зельскаю |
мо́зельскім | мо́зельскімі | |
| мо́зельскім | мо́зельскай | мо́зельскім | мо́зельскіх | |
Крыніцы: