Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
бвгдежзйклмнпрстўхцчш

мо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мо́ва мо́вы
Р. мо́вы мо́ў
Д. мо́ве мо́вам
В. мо́ву мо́вы
Т. мо́вай
мо́ваю		 мо́вамі
М. мо́ве мо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

моваве́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. моваве́д моваве́ды
Р. моваве́да моваве́даў
Д. моваве́ду моваве́дам
В. моваве́да моваве́даў
Т. моваве́дам моваве́дамі
М. моваве́дзе моваве́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

моваве́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. моваве́дны моваве́дная моваве́днае моваве́дныя
Р. моваве́днага моваве́днай
моваве́днае		 моваве́днага моваве́дных
Д. моваве́днаму моваве́днай моваве́днаму моваве́дным
В. моваве́дны (неадуш.)
моваве́днага (адуш.)		 моваве́дную моваве́днае моваве́дныя (неадуш.)
моваве́дных (адуш.)
Т. моваве́дным моваве́днай
моваве́днаю		 моваве́дным моваве́днымі
М. моваве́дным моваве́днай моваве́дным моваве́дных

Крыніцы: piskunou2012.

моваве́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. моваве́дскі моваве́дская моваве́дскае моваве́дскія
Р. моваве́дскага моваве́дскай
моваве́дскае		 моваве́дскага моваве́дскіх
Д. моваве́дскаму моваве́дскай моваве́дскаму моваве́дскім
В. моваве́дскі моваве́дскую моваве́дскае моваве́дскія
моваве́дскіх
Т. моваве́дскім моваве́дскай
моваве́дскаю		 моваве́дскім моваве́дскімі
М. моваве́дскім моваве́дскай моваве́дскім моваве́дскіх

Крыніцы: tsblm1996.

мовазна́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мовазна́вец мовазна́ўцы
Р. мовазна́ўца мовазна́ўцаў
Д. мовазна́ўцу мовазна́ўцам
В. мовазна́ўца мовазна́ўцаў
Т. мовазна́ўцам мовазна́ўцамі
М. мовазна́ўцу мовазна́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мовазна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мовазна́ўства
Р. мовазна́ўства
Д. мовазна́ўству
В. мовазна́ўства
Т. мовазна́ўствам
М. мовазна́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мовазна́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мовазна́ўца мовазна́ўцы
Р. мовазна́ўцы мовазна́ўцаў
Д. мовазна́ўцу мовазна́ўцам
В. мовазна́ўцу мовазна́ўцаў
Т. мовазна́ўцам мовазна́ўцамі
М. мовазна́ўцу мовазна́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мовазна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мовазна́ўчы мовазна́ўчая мовазна́ўчае мовазна́ўчыя
Р. мовазна́ўчага мовазна́ўчай
мовазна́ўчае		 мовазна́ўчага мовазна́ўчых
Д. мовазна́ўчаму мовазна́ўчай мовазна́ўчаму мовазна́ўчым
В. мовазна́ўчы (неадуш.)
мовазна́ўчага (адуш.)		 мовазна́ўчую мовазна́ўчае мовазна́ўчыя (неадуш.)
мовазна́ўчых (адуш.)
Т. мовазна́ўчым мовазна́ўчай
мовазна́ўчаю		 мовазна́ўчым мовазна́ўчымі
М. мовазна́ўчым мовазна́ўчай мовазна́ўчым мовазна́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мовалю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мовалю́б мовалю́бы
Р. мовалю́ба мовалю́баў
Д. мовалю́бу мовалю́бам
В. мовалю́ба мовалю́баў
Т. мовалю́бам мовалю́бамі
М. мовалю́бе мовалю́бах

Крыніцы: piskunou2012.

моватво́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. моватво́рац моватво́рцы
Р. моватво́рца моватво́рцаў
Д. моватво́рцу моватво́рцам
В. моватво́рца моватво́рцаў
Т. моватво́рцам моватво́рцамі
М. моватво́рцу моватво́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.