мо́ўкнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мо́ўкнасць |
| Р. |
мо́ўкнасці |
| Д. |
мо́ўкнасці |
| В. |
мо́ўкнасць |
| Т. |
мо́ўкнасцю |
| М. |
мо́ўкнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
мо́ўкнуць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мо́ўкну |
мо́ўкнем |
| 2-я ас. |
мо́ўкнеш |
мо́ўкнеце |
| 3-я ас. |
мо́ўкне |
мо́ўкнуць |
| Прошлы час |
| м. |
мо́ўк |
мо́ўклі |
| ж. |
мо́ўкла |
| н. |
мо́ўкла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мо́ўкні |
мо́ўкніце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мо́ўкнучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мо́ўлены |
мо́ўленая |
мо́ўленае |
мо́ўленыя |
| Р. |
мо́ўленага |
мо́ўленай мо́ўленае |
мо́ўленага |
мо́ўленых |
| Д. |
мо́ўленаму |
мо́ўленай |
мо́ўленаму |
мо́ўленым |
| В. |
мо́ўлены (неадуш.) мо́ўленага (адуш.) |
мо́ўленую |
мо́ўленае |
мо́ўленыя (неадуш.) мо́ўленых (адуш.) |
| Т. |
мо́ўленым |
мо́ўленай мо́ўленаю |
мо́ўленым |
мо́ўленымі |
| М. |
мо́ўленым |
мо́ўленай |
мо́ўленым |
мо́ўленых |
Кароткая форма: мо́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
мо́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мо́ўнасць |
| Р. |
мо́ўнасці |
| Д. |
мо́ўнасці |
| В. |
мо́ўнасць |
| Т. |
мо́ўнасцю |
| М. |
мо́ўнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.