Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
бвгдежзйклмнпрстўхцчш

мо́

часціца

Крыніцы: piskunou2012.

мо́

пабочнае слова

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

мо́бер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́бер мо́беры
Р. мо́бера мо́бераў
Д. мо́беру мо́берам
В. мо́бера мо́бераў
Т. мо́берам мо́берамі
М. мо́беру мо́берах

Крыніцы: piskunou2012.

мо́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мо́ва мо́вы
Р. мо́вы мо́ў
Д. мо́ве мо́вам
В. мо́ву мо́вы
Т. мо́вай
мо́ваю		 мо́вамі
М. мо́ве мо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

моваве́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. моваве́д моваве́ды
Р. моваве́да моваве́даў
Д. моваве́ду моваве́дам
В. моваве́да моваве́даў
Т. моваве́дам моваве́дамі
М. моваве́дзе моваве́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

моваве́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. моваве́дны моваве́дная моваве́днае моваве́дныя
Р. моваве́днага моваве́днай
моваве́днае		 моваве́днага моваве́дных
Д. моваве́днаму моваве́днай моваве́днаму моваве́дным
В. моваве́дны (неадуш.)
моваве́днага (адуш.)		 моваве́дную моваве́днае моваве́дныя (неадуш.)
моваве́дных (адуш.)
Т. моваве́дным моваве́днай
моваве́днаю		 моваве́дным моваве́днымі
М. моваве́дным моваве́днай моваве́дным моваве́дных

Крыніцы: piskunou2012.

моваве́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. моваве́дскі моваве́дская моваве́дскае моваве́дскія
Р. моваве́дскага моваве́дскай
моваве́дскае		 моваве́дскага моваве́дскіх
Д. моваве́дскаму моваве́дскай моваве́дскаму моваве́дскім
В. моваве́дскі моваве́дскую моваве́дскае моваве́дскія
моваве́дскіх
Т. моваве́дскім моваве́дскай
моваве́дскаю		 моваве́дскім моваве́дскімі
М. моваве́дскім моваве́дскай моваве́дскім моваве́дскіх

Крыніцы: tsblm1996.

мовазна́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мовазна́вец мовазна́ўцы
Р. мовазна́ўца мовазна́ўцаў
Д. мовазна́ўцу мовазна́ўцам
В. мовазна́ўца мовазна́ўцаў
Т. мовазна́ўцам мовазна́ўцамі
М. мовазна́ўцу мовазна́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мовазна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мовазна́ўства
Р. мовазна́ўства
Д. мовазна́ўству
В. мовазна́ўства
Т. мовазна́ўствам
М. мовазна́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мовазна́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мовазна́ўца мовазна́ўцы
Р. мовазна́ўцы мовазна́ўцаў
Д. мовазна́ўцу мовазна́ўцам
В. мовазна́ўцу мовазна́ўцаў
Т. мовазна́ўцам мовазна́ўцамі
М. мовазна́ўцу мовазна́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.