Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
бвгдежзйклмнпрстўхцчш

мо́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мо́да мо́ды
Р. мо́ды мо́д
Д. мо́дзе мо́дам
В. мо́ду мо́ды
Т. мо́дай
мо́даю		 мо́дамі
М. мо́дзе мо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́длы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. мо́длы
Р. мо́длаў
Д. мо́длам
В. мо́длы
Т. мо́дламі
М. мо́длах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мо́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мо́дна мадне́й наймадне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мо́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мо́днасць
Р. мо́днасці
Д. мо́днасці
В. мо́днасць
Т. мо́днасцю
М. мо́днасці

Крыніцы: piskunou2012.

мо́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́днік мо́днікі
Р. мо́дніка мо́днікаў
Д. мо́дніку мо́днікам
В. мо́дніка мо́днікаў
Т. мо́днікам мо́днікамі
М. мо́дніку мо́дніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́дніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мо́дніца мо́дніцы
Р. мо́дніцы мо́дніц
Д. мо́дніцы мо́дніцам
В. мо́дніцу мо́дніц
Т. мо́дніцай
мо́дніцаю		 мо́дніцамі
М. мо́дніцы мо́дніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мо́дніцкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́дніцкі мо́дніцкая мо́дніцкае мо́дніцкія
Р. мо́дніцкага мо́дніцкай
мо́дніцкае		 мо́дніцкага мо́дніцкіх
Д. мо́дніцкаму мо́дніцкай мо́дніцкаму мо́дніцкім
В. мо́дніцкі (неадуш.)
мо́дніцкага (адуш.)		 мо́дніцкую мо́дніцкае мо́дніцкія (неадуш.)
мо́дніцкіх (адуш.)
Т. мо́дніцкім мо́дніцкай
мо́дніцкаю		 мо́дніцкім мо́дніцкімі
М. мо́дніцкім мо́дніцкай мо́дніцкім мо́дніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

мо́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́дніцкі мо́дніцкая мо́дніцкае мо́дніцкія
Р. мо́дніцкага мо́дніцкай
мо́дніцкае		 мо́дніцкага мо́дніцкіх
Д. мо́дніцкаму мо́дніцкай мо́дніцкаму мо́дніцкім
В. мо́дніцкі (неадуш.)
мо́дніцкага (адуш.)		 мо́дніцкую мо́дніцкае мо́дніцкія (неадуш.)
мо́дніцкіх (адуш.)
Т. мо́дніцкім мо́дніцкай
мо́дніцкаю		 мо́дніцкім мо́дніцкімі
М. мо́дніцкім мо́дніцкай мо́дніцкім мо́дніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

мо́днічанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мо́днічанне
Р. мо́днічання
Д. мо́днічанню
В. мо́днічанне
Т. мо́днічаннем
М. мо́днічанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мо́днічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мо́днічаю мо́днічаем
2-я ас. мо́днічаеш мо́днічаеце
3-я ас. мо́днічае мо́днічаюць
Прошлы час
м. мо́днічаў мо́днічалі
ж. мо́днічала
н. мо́днічала
Загадны лад
2-я ас. мо́днічай мо́днічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мо́днічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.