мо́днічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мо́днічаю мо́днічаем
2-я ас. мо́днічаеш мо́днічаеце
3-я ас. мо́днічае мо́днічаюць
Прошлы час
м. мо́днічаў мо́днічалі
ж. мо́днічала
н. мо́днічала
Загадны лад
2-я ас. мо́днічай мо́днічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мо́днічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)