мовалю́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мовалю́б | мовалю́бы | |
| мовалю́ба | мовалю́баў | |
| мовалю́бу | мовалю́бам | |
| мовалю́ба | мовалю́баў | |
| мовалю́бам | мовалю́бамі | |
| мовалю́бе | мовалю́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)