монафізі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| монафізі́т | монафізі́ты | |
| монафізі́та | монафізі́таў | |
| монафізі́ту | монафізі́там | |
| монафізі́та | монафізі́таў | |
| монафізі́там | монафізі́тамі | |
| монафізі́це | монафізі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)