монафізі́цкі
прыметнік, адносны
монафізі́цкі | монафізі́цкая | монафізі́цкае | монафізі́цкія | |
монафізі́цкага | монафізі́цкай монафізі́цкае |
монафізі́цкага | монафізі́цкіх | |
монафізі́цкаму | монафізі́цкай | монафізі́цкаму | монафізі́цкім | |
монафізі́цкі ( монафізі́цкага ( |
монафізі́цкую | монафізі́цкае | монафізі́цкія ( монафізі́цкіх ( |
|
монафізі́цкім | монафізі́цкай монафізі́цкаю |
монафізі́цкім | монафізі́цкімі | |
монафізі́цкім | монафізі́цкай | монафізі́цкім | монафізі́цкіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)