монафані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монафані́чны монафані́чная монафані́чнае монафані́чныя
Р. монафані́чнага монафані́чнай
монафані́чнае		 монафані́чнага монафані́чных
Д. монафані́чнаму монафані́чнай монафані́чнаму монафані́чным
В. монафані́чны (неадуш.)
монафані́чнага (адуш.)		 монафані́чную монафані́чнае монафані́чныя (неадуш.)
монафані́чных (адуш.)
Т. монафані́чным монафані́чнай
монафані́чнаю		 монафані́чным монафані́чнымі
М. монафані́чным монафані́чнай монафані́чным монафані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)