монатэрпе́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| монатэрпе́н | монатэрпе́ны | |
| монатэрпе́ну | монатэрпе́наў | |
| монатэрпе́ну | монатэрпе́нам | |
| монатэрпе́н | монатэрпе́ны | |
| монатэрпе́нам | монатэрпе́намі | |
| монатэрпе́не | монатэрпе́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)