монафілеты́чны
прыметнік, адносны
| монафілеты́чны | монафілеты́чная | монафілеты́чнае | монафілеты́чныя | |
| монафілеты́чнага | монафілеты́чнай монафілеты́чнае |
монафілеты́чнага | монафілеты́чных | |
| монафілеты́чнаму | монафілеты́чнай | монафілеты́чнаму | монафілеты́чным | |
| монафілеты́чны ( монафілеты́чнага ( |
монафілеты́чную | монафілеты́чнае | монафілеты́чныя ( монафілеты́чных ( |
|
| монафілеты́чным | монафілеты́чнай монафілеты́чнаю |
монафілеты́чным | монафілеты́чнымі | |
| монафілеты́чным | монафілеты́чнай | монафілеты́чным | монафілеты́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)