монафілеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монафілеты́чны монафілеты́чная монафілеты́чнае монафілеты́чныя
Р. монафілеты́чнага монафілеты́чнай
монафілеты́чнае		 монафілеты́чнага монафілеты́чных
Д. монафілеты́чнаму монафілеты́чнай монафілеты́чнаму монафілеты́чным
В. монафілеты́чны (неадуш.)
монафілеты́чнага (адуш.)		 монафілеты́чную монафілеты́чнае монафілеты́чныя (неадуш.)
монафілеты́чных (адуш.)
Т. монафілеты́чным монафілеты́чнай
монафілеты́чнаю		 монафілеты́чным монафілеты́чнымі
М. монафілеты́чным монафілеты́чнай монафілеты́чным монафілеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)