Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

дуэ́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуэ́льны дуэ́льная дуэ́льнае дуэ́льныя
Р. дуэ́льнага дуэ́льнай
дуэ́льнае		 дуэ́льнага дуэ́льных
Д. дуэ́льнаму дуэ́льнай дуэ́льнаму дуэ́льным
В. дуэ́льны (неадуш.)
дуэ́льнага (адуш.)		 дуэ́льную дуэ́льнае дуэ́льныя (неадуш.)
дуэ́льных (адуш.)
Т. дуэ́льным дуэ́льнай
дуэ́льнаю		 дуэ́льным дуэ́льнымі
М. дуэ́льным дуэ́льнай дуэ́льным дуэ́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дуэлява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дуэлю́ю дуэлю́ем
2-я ас. дуэлю́еш дуэлю́еце
3-я ас. дуэлю́е дуэлю́юць
Прошлы час
м. дуэлява́ў дуэлява́лі
ж. дуэлява́ла
н. дуэлява́ла
Загадны лад
2-я ас. дуэлю́й дуэлю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дуэлю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

дуэлява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дуэлю́ю дуэлю́ем
2-я ас. дуэлю́еш дуэлю́еце
3-я ас. дуэлю́е дуэлю́юць
Прошлы час
м. дуэлява́ў дуэлява́лі
ж. дуэлява́ла
н. дуэлява́ла
Загадны лад
2-я ас. дуэлю́й дуэлю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дуэлява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

дуэля́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуэля́нт дуэля́нты
Р. дуэля́нта дуэля́нтаў
Д. дуэля́нту дуэля́нтам
В. дуэля́нта дуэля́нтаў
Т. дуэля́нтам дуэля́нтамі
М. дуэля́нце дуэля́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дуэлянцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуэлянцкі дуэлянцкая дуэлянцкае дуэлянцкія
Р. дуэлянцкага дуэлянцкай
дуэлянцкае		 дуэлянцкага дуэлянцкіх
Д. дуэлянцкаму дуэлянцкай дуэлянцкаму дуэлянцкім
В. дуэлянцкі
дуэлянцкага		 дуэлянцкую дуэлянцкае дуэлянцкія
Т. дуэлянцкім дуэлянцкай
дуэлянцкаю		 дуэлянцкім дуэлянцкімі
М. дуэлянцкім дуэлянцкай дуэлянцкім дуэлянцкіх

дуэ́ння

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дуэ́ння дуэ́нні
Р. дуэ́нні дуэ́нняў
Д. дуэ́нні дуэ́нням
В. дуэ́нню дуэ́нняў
Т. дуэ́нняй
дуэ́нняю		 дуэ́ннямі
М. дуэ́нні дуэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дуэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуэ́т дуэ́ты
Р. дуэ́та дуэ́таў
Д. дуэ́ту дуэ́там
В. дуэ́т дуэ́ты
Т. дуэ́там дуэ́тамі
М. дуэ́це дуэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дуэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дуэ́тны дуэ́тная дуэ́тнае дуэ́тныя
Р. дуэ́тнага дуэ́тнай
дуэ́тнае		 дуэ́тнага дуэ́тных
Д. дуэ́тнаму дуэ́тнай дуэ́тнаму дуэ́тным
В. дуэ́тны (неадуш.)
дуэ́тнага (адуш.)		 дуэ́тную дуэ́тнае дуэ́тныя (неадуш.)
дуэ́тных (адуш.)
Т. дуэ́тным дуэ́тнай
дуэ́тнаю		 дуэ́тным дуэ́тнымі
М. дуэ́тным дуэ́тнай дуэ́тным дуэ́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дуэ́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дуэ́цік дуэ́цікі
Р. дуэ́ціка дуэ́цікаў
Д. дуэ́ціку дуэ́цікам
В. дуэ́цік дуэ́цікі
Т. дуэ́цікам дуэ́цікамі
М. дуэ́ціку дуэ́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Дуя́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дуя́наўка
Р. Дуя́наўкі
Д. Дуя́наўцы
В. Дуя́наўку
Т. Дуя́наўкай
Дуя́наўкаю
М. Дуя́наўцы