дуэ́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дуэ́льны |
дуэ́льная |
дуэ́льнае |
дуэ́льныя |
| Р. |
дуэ́льнага |
дуэ́льнай дуэ́льнае |
дуэ́льнага |
дуэ́льных |
| Д. |
дуэ́льнаму |
дуэ́льнай |
дуэ́льнаму |
дуэ́льным |
| В. |
дуэ́льны (неадуш.) дуэ́льнага (адуш.) |
дуэ́льную |
дуэ́льнае |
дуэ́льныя (неадуш.) дуэ́льных (адуш.) |
| Т. |
дуэ́льным |
дуэ́льнай дуэ́льнаю |
дуэ́льным |
дуэ́льнымі |
| М. |
дуэ́льным |
дуэ́льнай |
дуэ́льным |
дуэ́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дуэлява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дуэлю́ю |
дуэлю́ем |
| 2-я ас. |
дуэлю́еш |
дуэлю́еце |
| 3-я ас. |
дуэлю́е |
дуэлю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дуэлява́ў |
дуэлява́лі |
| ж. |
дуэлява́ла |
| н. |
дуэлява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дуэлю́й |
дуэлю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дуэлю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дуэлява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дуэлю́ю |
дуэлю́ем |
| 2-я ас. |
дуэлю́еш |
дуэлю́еце |
| 3-я ас. |
дуэлю́е |
дуэлю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дуэлява́ў |
дуэлява́лі |
| ж. |
дуэлява́ла |
| н. |
дуэлява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дуэлю́й |
дуэлю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дуэлява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дуэля́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дуэля́нт |
дуэля́нты |
| Р. |
дуэля́нта |
дуэля́нтаў |
| Д. |
дуэля́нту |
дуэля́нтам |
| В. |
дуэля́нта |
дуэля́нтаў |
| Т. |
дуэля́нтам |
дуэля́нтамі |
| М. |
дуэля́нце |
дуэля́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дуэ́ння
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дуэ́ння |
дуэ́нні |
| Р. |
дуэ́нні |
дуэ́нняў |
| Д. |
дуэ́нні |
дуэ́нням |
| В. |
дуэ́нню |
дуэ́нняў |
| Т. |
дуэ́нняй дуэ́нняю |
дуэ́ннямі |
| М. |
дуэ́нні |
дуэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дуэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дуэ́т |
дуэ́ты |
| Р. |
дуэ́та |
дуэ́таў |
| Д. |
дуэ́ту |
дуэ́там |
| В. |
дуэ́т |
дуэ́ты |
| Т. |
дуэ́там |
дуэ́тамі |
| М. |
дуэ́це |
дуэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дуэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дуэ́тны |
дуэ́тная |
дуэ́тнае |
дуэ́тныя |
| Р. |
дуэ́тнага |
дуэ́тнай дуэ́тнае |
дуэ́тнага |
дуэ́тных |
| Д. |
дуэ́тнаму |
дуэ́тнай |
дуэ́тнаму |
дуэ́тным |
| В. |
дуэ́тны (неадуш.) дуэ́тнага (адуш.) |
дуэ́тную |
дуэ́тнае |
дуэ́тныя (неадуш.) дуэ́тных (адуш.) |
| Т. |
дуэ́тным |
дуэ́тнай дуэ́тнаю |
дуэ́тным |
дуэ́тнымі |
| М. |
дуэ́тным |
дуэ́тнай |
дуэ́тным |
дуэ́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дуэ́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дуэ́цік |
дуэ́цікі |
| Р. |
дуэ́ціка |
дуэ́цікаў |
| Д. |
дуэ́ціку |
дуэ́цікам |
| В. |
дуэ́цік |
дуэ́цікі |
| Т. |
дуэ́цікам |
дуэ́цікамі |
| М. |
дуэ́ціку |
дуэ́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Дуя́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Дуя́наўка |
| Р. |
Дуя́наўкі |
| Д. |
Дуя́наўцы |
| В. |
Дуя́наўку |
| Т. |
Дуя́наўкай Дуя́наўкаю |
| М. |
Дуя́наўцы |