дуэлява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дуэлю́ю дуэлю́ем
2-я ас. дуэлю́еш дуэлю́еце
3-я ас. дуэлю́е дуэлю́юць
Прошлы час
м. дуэлява́ў дуэлява́лі
ж. дуэлява́ла
н. дуэлява́ла
Загадны лад
2-я ас. дуэлю́й дуэлю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дуэлява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)