дуэля́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дуэля́нт | дуэля́нты | |
| дуэля́нта | дуэля́нтаў | |
| дуэля́нту | дуэля́нтам | |
| дуэля́нта | дуэля́нтаў | |
| дуэля́нтам | дуэля́нтамі | |
| дуэля́нце | дуэля́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)