дуэ́ння
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дуэ́ння | дуэ́нні | |
| дуэ́нні | дуэ́нняў | |
| дуэ́нні | дуэ́нням | |
| дуэ́нню | дуэ́нняў | |
| дуэ́нняй дуэ́нняю |
дуэ́ннямі | |
| дуэ́нні | дуэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)