Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дубі́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́льнік дубі́льнікі
Р. дубі́льніку дубі́льнікаў
Д. дубі́льніку дубі́льнікам
В. дубі́льнік дубі́льнікі
Т. дубі́льнікам дубі́льнікамі
М. дубі́льніку дубі́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дубі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубі́льны дубі́льная дубі́льнае дубі́льныя
Р. дубі́льнага дубі́льнай
дубі́льнае
дубі́льнага дубі́льных
Д. дубі́льнаму дубі́льнай дубі́льнаму дубі́льным
В. дубі́льны (неадуш.)
дубі́льнага (адуш.)
дубі́льную дубі́льнае дубі́льныя (неадуш.)
дубі́льных (адуш.)
Т. дубі́льным дубі́льнай
дубі́льнаю
дубі́льным дубі́льнымі
М. дубі́льным дубі́льнай дубі́льным дубі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дубі́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́льня дубі́льні
Р. дубі́льні дубі́лень
дубі́льняў
Д. дубі́льні дубі́льням
В. дубі́льню дубі́льні
Т. дубі́льняй
дубі́льняю
дубі́льнямі
М. дубі́льні дубі́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дубі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́льшчык дубі́льшчыкі
Р. дубі́льшчыка дубі́льшчыкаў
Д. дубі́льшчыку дубі́льшчыкам
В. дубі́льшчыка дубі́льшчыкаў
Т. дубі́льшчыкам дубі́льшчыкамі
М. дубі́льшчыку дубі́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дубі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́на дубі́ны
Р. дубі́ны дубі́н
Д. дубі́не дубі́нам
В. дубі́ну дубі́ны
Т. дубі́най
дубі́наю
дубі́намі
М. дубі́не дубі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ду́біна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́біна
Р. Ду́біна
Д. Ду́біну
В. Ду́біна
Т. Ду́бінам
М. Ду́біне

дубі́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́начка дубі́начкі
Р. дубі́начкі дубі́начак
Д. дубі́начцы дубі́начкам
В. дубі́начку дубі́начкі
Т. дубі́начкай
дубі́начкаю
дубі́начкамі
М. дубі́начцы дубі́начках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Дубі́нец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубі́нец
Р. Дубі́нца
Д. Дубі́нцу
В. Дубі́нец
Т. Дубі́нцам
М. Дубі́нцы

дубі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́нка дубі́нкі
Р. дубі́нкі дубі́нак
Д. дубі́нцы дубі́нкам
В. дубі́нку дубі́нкі
Т. дубі́нкай
дубі́нкаю
дубі́нкамі
М. дубі́нцы дубі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ду́бінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́бінка
Р. Ду́бінкі
Д. Ду́бінцы
В. Ду́бінку
Т. Ду́бінкай
Ду́бінкаю
М. Ду́бінцы