дубі́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́льнік дубі́льнікі
Р. дубі́льніку дубі́льнікаў
Д. дубі́льніку дубі́льнікам
В. дубі́льнік дубі́льнікі
Т. дубі́льнікам дубі́льнікамі
М. дубі́льніку дубі́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)