Дубі́нец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубі́нец
Р. Дубі́нца
Д. Дубі́нцу
В. Дубі́нец
Т. Дубі́нцам
М. Дубі́нцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)