Ду́бінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́бінка
Р. Ду́бінкі
Д. Ду́бінцы
В. Ду́бінку
Т. Ду́бінкай
Ду́бінкаю
М. Ду́бінцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)