дубі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубі́льшчык дубі́льшчыкі
Р. дубі́льшчыка дубі́льшчыкаў
Д. дубі́льшчыку дубі́льшчыкам
В. дубі́льшчыка дубі́льшчыкаў
Т. дубі́льшчыкам дубі́льшчыкамі
М. дубі́льшчыку дубі́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)