Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
аеіорсую

эпігастра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпігастра́льны эпігастра́льная эпігастра́льнае эпігастра́льныя
Р. эпігастра́льнага эпігастра́льнай
эпігастра́льнае		 эпігастра́льнага эпігастра́льных
Д. эпігастра́льнаму эпігастра́льнай эпігастра́льнаму эпігастра́льным
В. эпігастра́льны (неадуш.)
эпігастра́льнага (адуш.)		 эпігастра́льную эпігастра́льнае эпігастра́льныя (неадуш.)
эпігастра́льных (адуш.)
Т. эпігастра́льным эпігастра́льнай
эпігастра́льнаю		 эпігастра́льным эпігастра́льнымі
М. эпігастра́льным эпігастра́льнай эпігастра́льным эпігастра́льных

Крыніцы: piskunou2012.

эпігеасінкліна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпігеасінкліна́льны эпігеасінкліна́льная эпігеасінкліна́льнае эпігеасінкліна́льныя
Р. эпігеасінкліна́льнага эпігеасінкліна́льнай
эпігеасінкліна́льнае		 эпігеасінкліна́льнага эпігеасінкліна́льных
Д. эпігеасінкліна́льнаму эпігеасінкліна́льнай эпігеасінкліна́льнаму эпігеасінкліна́льным
В. эпігеасінкліна́льны (неадуш.)
эпігеасінкліна́льнага (адуш.)		 эпігеасінкліна́льную эпігеасінкліна́льнае эпігеасінкліна́льныя (неадуш.)
эпігеасінкліна́льных (адуш.)
Т. эпігеасінкліна́льным эпігеасінкліна́льнай
эпігеасінкліна́льнаю		 эпігеасінкліна́льным эпігеасінкліна́льнымі
М. эпігеасінкліна́льным эпігеасінкліна́льнай эпігеасінкліна́льным эпігеасінкліна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

эпігене́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпігене́з
Р. эпігене́зу
Д. эпігене́зу
В. эпігене́з
Т. эпігене́зам
М. эпігене́зе

Крыніцы: piskunou2012.

эпігенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпігенеты́чны эпігенеты́чная эпігенеты́чнае эпігенеты́чныя
Р. эпігенеты́чнага эпігенеты́чнай
эпігенеты́чнае		 эпігенеты́чнага эпігенеты́чных
Д. эпігенеты́чнаму эпігенеты́чнай эпігенеты́чнаму эпігенеты́чным
В. эпігенеты́чны (неадуш.)
эпігенеты́чнага (адуш.)		 эпігенеты́чную эпігенеты́чнае эпігенеты́чныя (неадуш.)
эпігенеты́чных (адуш.)
Т. эпігенеты́чным эпігенеты́чнай
эпігенеты́чнаю		 эпігенеты́чным эпігенеты́чнымі
М. эпігенеты́чным эпігенеты́чнай эпігенеты́чным эпігенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эпіго́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіго́н эпіго́ны
Р. эпіго́на эпіго́наў
Д. эпіго́ну эпіго́нам
В. эпіго́на эпіго́наў
Т. эпіго́нам эпіго́намі
М. эпіго́не эпіго́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіго́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпіго́нскі эпіго́нская эпіго́нскае эпіго́нскія
Р. эпіго́нскага эпіго́нскай
эпіго́нскае		 эпіго́нскага эпіго́нскіх
Д. эпіго́нскаму эпіго́нскай эпіго́нскаму эпіго́нскім
В. эпіго́нскі (неадуш.)
эпіго́нскага (адуш.)		 эпіго́нскую эпіго́нскае эпіго́нскія (неадуш.)
эпіго́нскіх (адуш.)
Т. эпіго́нскім эпіго́нскай
эпіго́нскаю		 эпіго́нскім эпіго́нскімі
М. эпіго́нскім эпіго́нскай эпіго́нскім эпіго́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіго́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпіго́нства
Р. эпіго́нства
Д. эпіго́нству
В. эпіго́нства
Т. эпіго́нствам
М. эпіго́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіго́нстваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. эпіго́нствую эпіго́нствуем
2-я ас. эпіго́нствуеш эпіго́нствуеце
3-я ас. эпіго́нствуе эпіго́нствуюць
Прошлы час
м. эпіго́нстваваў эпіго́нствавалі
ж. эпіго́нствавала
н. эпіго́нствавала
Загадны лад
2-я ас. эпіго́нствуй эпіго́нствуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час эпіго́нствуючы

Крыніцы: piskunou2012.

эпігра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпігра́ма эпігра́мы
Р. эпігра́мы эпігра́м
Д. эпігра́ме эпігра́мам
В. эпігра́му эпігра́мы
Т. эпігра́май
эпігра́маю		 эпігра́мамі
М. эпігра́ме эпігра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпіграматы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпіграматы́ст эпіграматы́сты
Р. эпіграматы́ста эпіграматы́стаў
Д. эпіграматы́сту эпіграматы́стам
В. эпіграматы́ста эпіграматы́стаў
Т. эпіграматы́стам эпіграматы́стамі
М. эпіграматы́сце эпіграматы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.