эпігра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эпігра́ма | эпігра́мы | |
| эпігра́мы | эпігра́м | |
| эпігра́ме | эпігра́мам | |
| эпігра́му | эпігра́мы | |
| эпігра́май эпігра́маю |
эпігра́мамі | |
| эпігра́ме | эпігра́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)