Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ш я -

а е і о р с у ю

эпю́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	эпю́р	эпю́ры
Р.	эпю́ра	эпю́раў
Д.	эпю́ру	эпю́рам
В.	эпю́р	эпю́ры
Т.	эпю́рам	эпю́рамі
М.	эпю́ры	эпю́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпю́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эпю́рны	эпю́рная	эпю́рнае	эпю́рныя
Р.	эпю́рнага	эпю́рнай эпю́рнае	эпю́рнага	эпю́рных
Д.	эпю́рнаму	эпю́рнай	эпю́рнаму	эпю́рным
В.	эпю́рны (неадуш.)	эпю́рную	эпю́рнае	эпю́рныя (неадуш.) эпю́рных (адуш.)
Т.	эпю́рным	эпю́рнай эпю́рнаю	эпю́рным	эпю́рнымі
М.	эпю́рным	эпю́рнай	эпю́рным	эпю́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.