Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ш я -

а е і о р с у ю

Эпро́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Эпро́н
Р.	Эпро́на
Д.	Эпро́ну
В.	Эпро́н
Т.	Эпро́нам
М.	Эпро́не

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

эпро́навец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	эпро́навец	эпро́наўцы
Р.	эпро́наўца	эпро́наўцаў
Д.	эпро́наўцу	эпро́наўцам
В.	эпро́наўца	эпро́наўцаў
Т.	эпро́наўцам	эпро́наўцамі
М.	эпро́наўцу	эпро́наўцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.