эпро́навец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эпро́навец | эпро́наўцы | |
| эпро́наўца | эпро́наўцаў | |
| эпро́наўцу | эпро́наўцам | |
| эпро́наўца | эпро́наўцаў | |
| эпро́наўцам | эпро́наўцамі | |
| эпро́наўцу | эпро́наўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)