Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
злц

эазі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эазі́н эазі́ны
Р. эазі́ну эазі́наў
Д. эазі́ну эазі́нам
В. эазі́н эазі́ны
Т. эазі́нам эазі́намі
М. эазі́не эазі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

эазінафі́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эазінафі́л эазінафі́лы
Р. эазінафі́ла эазінафі́лаў
Д. эазінафі́лу эазінафі́лам
В. эазінафі́л эазінафі́лы
Т. эазінафі́лам эазінафі́ламі
М. эазінафі́ле эазінафі́лах

Крыніцы: piskunou2012.

эазінафілі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эазінафілі́я
Р. эазінафілі́і
Д. эазінафілі́і
В. эазінафілі́ю
Т. эазінафілі́яй
эазінафілі́яю
М. эазінафілі́і

Крыніцы: piskunou2012.

эазінафі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эазінафі́льны эазінафі́льная эазінафі́льнае эазінафі́льныя
Р. эазінафі́льнага эазінафі́льнай
эазінафі́льнае		 эазінафі́льнага эазінафі́льных
Д. эазінафі́льнаму эазінафі́льнай эазінафі́льнаму эазінафі́льным
В. эазінафі́льны (неадуш.)
эазінафі́льнага (адуш.)		 эазінафі́льную эазінафі́льнае эазінафі́льныя (неадуш.)
эазінафі́льных (адуш.)
Т. эазінафі́льным эазінафі́льнай
эазінафі́льнаю		 эазінафі́льным эазінафі́льнымі
М. эазінафі́льным эазінафі́льнай эазінафі́льным эазінафі́льных

Крыніцы: piskunou2012.

эазо́ан

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эазо́ан
Р. эазо́ану
Д. эазо́ану
В. эазо́ан
Т. эазо́анам
М. эазо́ане

Крыніцы: piskunou2012.

эазо́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эазо́йскі эазо́йская эазо́йскае эазо́йскія
Р. эазо́йскага эазо́йскай
эазо́йскае		 эазо́йскага эазо́йскіх
Д. эазо́йскаму эазо́йскай эазо́йскаму эазо́йскім
В. эазо́йскі (неадуш.)
эазо́йскага (адуш.)		 эазо́йскую эазо́йскае эазо́йскія (неадуш.)
эазо́йскіх (адуш.)
Т. эазо́йскім эазо́йскай
эазо́йскаю		 эазо́йскім эазо́йскімі
М. эазо́йскім эазо́йскай эазо́йскім эазо́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

эалі́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эалі́ец эалі́йцы
Р. эалі́йца эалі́йцаў
Д. эалі́йцу эалі́йцам
В. эалі́йца эалі́йцаў
Т. эалі́йцам эалі́йцамі
М. эалі́йцу эалі́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

эалі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эалі́йскі эалі́йская эалі́йскае эалі́йскія
Р. эалі́йскага эалі́йскай
эалі́йскае		 эалі́йскага эалі́йскіх
Д. эалі́йскаму эалі́йскай эалі́йскаму эалі́йскім
В. эалі́йскі (неадуш.)
эалі́йскага (адуш.)		 эалі́йскую эалі́йскае эалі́йскія (неадуш.)
эалі́йскіх (адуш.)
Т. эалі́йскім эалі́йскай
эалі́йскаю		 эалі́йскім эалі́йскімі
М. эалі́йскім эалі́йскай эалі́йскім эалі́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эалі́т

‘камень’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эалі́т эалі́ты
Р. эалі́ту эалі́таў
Д. эалі́ту эалі́там
В. эалі́т эалі́ты
Т. эалі́там эалі́тамі
М. эалі́це эалі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

эалі́т

‘перыяд каменнага веку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эалі́т
Р. эалі́ту
Д. эалі́ту
В. эалі́т
Т. эалі́там
М. эалі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.