эазі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эазі́н | эазі́ны | |
| эазі́ну | эазі́наў | |
| эазі́ну | эазі́нам | |
| эазі́н | эазі́ны | |
| эазі́нам | эазі́намі | |
| эазі́не | эазі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)