эзатэ́рык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эзатэ́рык | эзатэ́рыкі | |
| эзатэ́рыка | эзатэ́рыкаў | |
| эзатэ́рыку | эзатэ́рыкам | |
| эзатэ́рыка | эзатэ́рыкаў | |
| эзатэ́рыкам | эзатэ́рыкамі | |
| эзатэ́рыку | эзатэ́рыках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніэзатэ́рыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эзатэ́рыка | |
| эзатэ́рыкі | |
| эзатэ́рыцы | |
| эзатэ́рыку | |
| эзатэ́рыкай эзатэ́рыкаю |
|
| эзатэ́рыцы |
Крыніцы:
эзатэры́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| эзатэры́чнасць | |
| эзатэры́чнасці | |
| эзатэры́чнасці | |
| эзатэры́чнасць | |
| эзатэры́чнасцю | |
| эзатэры́чнасці |
Крыніцы:
эзатэры́чны
прыметнік, адносны
| эзатэры́чны | эзатэры́чная | эзатэры́чнае | эзатэры́чныя | |
| эзатэры́чнага | эзатэры́чнай эзатэры́чнае |
эзатэры́чнага | эзатэры́чных | |
| эзатэры́чнаму | эзатэры́чнай | эзатэры́чнаму | эзатэры́чным | |
| эзатэры́чны ( эзатэры́чнага ( |
эзатэры́чную | эзатэры́чнае | эзатэры́чныя ( эзатэры́чных ( |
|
| эзатэры́чным | эзатэры́чнай эзатэры́чнаю |
эзатэры́чным | эзатэры́чнымі | |
| эзатэры́чным | эзатэры́чнай | эзатэры́чным | эзатэры́чных | |
Крыніцы:
эзафагаскапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эзафагаскапі́я | |
| эзафагаскапі́і | |
| эзафагаскапі́і | |
| эзафагаскапі́ю | |
| эзафагаскапі́яй эзафагаскапі́яю |
|
| эзафагаскапі́і |
Крыніцы:
эзафагаско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эзафагаско́п | эзафагаско́пы | |
| эзафагаско́па | эзафагаско́паў | |
| эзафагаско́пу | эзафагаско́пам | |
| эзафагаско́п | эзафагаско́пы | |
| эзафагаско́пам | эзафагаско́памі | |
| эзафагаско́пе | эзафагаско́пах |
Крыніцы:
эзафагатамі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эзафагатамі́я | |
| эзафагатамі́і | |
| эзафагатамі́і | |
| эзафагатамі́ю | |
| эзафагатамі́яй эзафагатамі́яю |
|
| эзафагатамі́і |
Крыніцы:
эзафагі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эзафагі́т | |
| эзафагі́ту | |
| эзафагі́ту | |
| эзафагі́т | |
| эзафагі́там | |
| эзафагі́це |
Крыніцы:
э́зельскі
прыметнік, адносны
| э́зельскі | э́зельская | э́зельскае | э́зельскія | |
| э́зельскага | э́зельскай э́зельскае |
э́зельскага | э́зельскіх | |
| э́зельскаму | э́зельскай | э́зельскаму | э́зельскім | |
| э́зельскі ( э́зельскага ( |
э́зельскую | э́зельскае | э́зельскія ( э́зельскіх ( |
|
| э́зельскім | э́зельскай э́зельскаю |
э́зельскім | э́зельскімі | |
| э́зельскім | э́зельскай | э́зельскім | э́зельскіх | |
Крыніцы:
эзеры́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эзеры́н | |
| эзеры́ну | |
| эзеры́ну | |
| эзеры́н | |
| эзеры́нам | |
| эзеры́не |
Крыніцы: