Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

э́фа

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. э́фа э́фы
Р. э́фы э́ф
Д. э́фе э́фам
В. э́фу э́ф
Т. э́фай
э́фаю
э́фамі
М. э́фе э́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эфе́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эфе́б эфе́бы
Р. эфе́ба эфе́баў
Д. эфе́бу эфе́бам
В. эфе́ба эфе́баў
Т. эфе́бам эфе́бамі
М. эфе́бе эфе́бах

Крыніцы: piskunou2012.

эфебалі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эфебалі́я
Р. эфебалі́і
Д. эфебалі́і
В. эфебалі́ю
Т. эфебалі́яй
эфебалі́яю
М. эфебалі́і

Крыніцы: piskunou2012.

эфе́бія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эфе́бія
Р. эфе́біі
Д. эфе́біі
В. эфе́бію
Т. эфе́біяй
эфе́біяю
М. эфе́біі

Крыніцы: piskunou2012.

эфе́дра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эфе́дра эфе́дры
Р. эфе́дры эфе́др
эфе́драў
Д. эфе́дры эфе́драм
В. эфе́дру эфе́дры
Т. эфе́драй
эфе́драю
эфе́драмі
М. эфе́дры эфе́драх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эфе́дравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эфе́дравы эфе́дравая эфе́дравае эфе́дравыя
Р. эфе́дравага эфе́дравай
эфе́дравае
эфе́дравага эфе́дравых
Д. эфе́драваму эфе́дравай эфе́драваму эфе́дравым
В. эфе́дравы (неадуш.)
эфе́дравага (адуш.)
эфе́дравую эфе́дравае эфе́дравыя (неадуш.)
эфе́дравых (адуш.)
Т. эфе́дравым эфе́дравай
эфе́драваю
эфе́дравым эфе́дравымі
М. эфе́дравым эфе́дравай эфе́дравым эфе́дравых

Крыніцы: piskunou2012.

эфедры́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эфедры́н
Р. эфедры́ну
Д. эфедры́ну
В. эфедры́н
Т. эфедры́нам
М. эфедры́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эфе́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эфе́кт эфе́кты
Р. эфе́кту эфе́ктаў
Д. эфе́кту эфе́ктам
В. эфе́кт эфе́кты
Т. эфе́ктам эфе́ктамі
М. эфе́кце эфе́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эфе́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эфе́ктар эфе́ктары
Р. эфе́ктара эфе́ктараў
Д. эфе́ктару эфе́ктарам
В. эфе́ктар эфе́ктары
Т. эфе́ктарам эфе́ктарамі
М. эфе́ктары эфе́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

эфе́ктна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эфе́ктна эфе́ктней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.