Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
авжуыэ

эдаго́ніевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эдаго́ніевы эдаго́ніевая эдаго́ніевае эдаго́ніевыя
Р. эдаго́ніевага эдаго́ніевай
эдаго́ніевае		 эдаго́ніевага эдаго́ніевых
Д. эдаго́ніеваму эдаго́ніевай эдаго́ніеваму эдаго́ніевым
В. эдаго́ніевы (неадуш.)
эдаго́ніевага (адуш.)		 эдаго́ніевую эдаго́ніевае эдаго́ніевыя (неадуш.)
эдаго́ніевых (адуш.)
Т. эдаго́ніевым эдаго́ніевай
эдаго́ніеваю		 эдаго́ніевым эдаго́ніевымі
М. эдаго́ніевым эдаго́ніевай эдаго́ніевым эдаго́ніевых

Крыніцы: piskunou2012.

эдафо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эдафо́н
Р. эдафо́ну
Д. эдафо́ну
В. эдафо́н
Т. эдафо́нам
М. эдафо́не

Крыніцы: piskunou2012.

Э́двард

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Э́двард Э́дварды
Р. Э́дварда Э́двардаў
Д. Э́дварду Э́двардам
В. Э́дварда Э́двардаў
Т. Э́двардам Э́двардамі
М. Э́двардзе Э́двардах

э́джар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. э́джар э́джары
Р. э́джара э́джараў
Д. э́джару э́джарам
В. э́джар э́джары
Т. э́джарам э́джарамі
М. э́джары э́джарах

Крыніцы: piskunou2012.

Эдуа́рд

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Эдуа́рд Эдуа́рды
Р. Эдуа́рда Эдуа́рдаў
Д. Эдуа́рду Эдуа́рдам
В. Эдуа́рда Эдуа́рдаў
Т. Эдуа́рдам Эдуа́рдамі
М. Эдуа́рдзе Эдуа́рдах

эды́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эды́кт эды́кты
Р. эды́кта эды́ктаў
Д. эды́кту эды́ктам
В. эды́кт эды́кты
Т. эды́ктам эды́ктамі
М. эды́кце эды́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эды́кула

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эды́кула эды́кулы
Р. эды́кулы эды́кул
Д. эды́куле эды́кулам
В. эды́кулу эды́кулы
Т. эды́кулай
эды́кулаю		 эды́куламі
М. эды́куле эды́кулах

Крыніцы: piskunou2012.

эды́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эды́л эды́лы
Р. эды́ла эды́лаў
Д. эды́лу эды́лам
В. эды́ла эды́лаў
Т. эды́лам эды́ламі
М. эды́ле эды́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Эдынбу́рг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Эдынбу́рг
Р. Эдынбу́рга
Д. Эдынбу́ргу
В. Эдынбу́рг
Т. Эдынбу́ргам
М. Эдынбу́ргу

э́дынбургскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́дынбургскі э́дынбургская э́дынбургскае э́дынбургскія
Р. э́дынбургскага э́дынбургскай
э́дынбургскае		 э́дынбургскага э́дынбургскіх
Д. э́дынбургскаму э́дынбургскай э́дынбургскаму э́дынбургскім
В. э́дынбургскі (неадуш.)
э́дынбургскага (адуш.)		 э́дынбургскую э́дынбургскае э́дынбургскія (неадуш.)
э́дынбургскіх (адуш.)
Т. э́дынбургскім э́дынбургскай
э́дынбургскаю		 э́дынбургскім э́дынбургскімі
М. э́дынбургскім э́дынбургскай э́дынбургскім э́дынбургскіх

Іншыя варыянты: эдынбу́ргскі.

Крыніцы: piskunou2012.