Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
авжуыэ

эды́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эды́кт эды́кты
Р. эды́кта эды́ктаў
Д. эды́кту эды́ктам
В. эды́кт эды́кты
Т. эды́ктам эды́ктамі
М. эды́кце эды́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эды́кула

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эды́кула эды́кулы
Р. эды́кулы эды́кул
Д. эды́куле эды́кулам
В. эды́кулу эды́кулы
Т. эды́кулай
эды́кулаю		 эды́куламі
М. эды́куле эды́кулах

Крыніцы: piskunou2012.

эды́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эды́л эды́лы
Р. эды́ла эды́лаў
Д. эды́лу эды́лам
В. эды́ла эды́лаў
Т. эды́лам эды́ламі
М. эды́ле эды́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Эдынбу́рг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Эдынбу́рг
Р. Эдынбу́рга
Д. Эдынбу́ргу
В. Эдынбу́рг
Т. Эдынбу́ргам
М. Эдынбу́ргу

э́дынбургскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́дынбургскі э́дынбургская э́дынбургскае э́дынбургскія
Р. э́дынбургскага э́дынбургскай
э́дынбургскае		 э́дынбургскага э́дынбургскіх
Д. э́дынбургскаму э́дынбургскай э́дынбургскаму э́дынбургскім
В. э́дынбургскі (неадуш.)
э́дынбургскага (адуш.)		 э́дынбургскую э́дынбургскае э́дынбургскія (неадуш.)
э́дынбургскіх (адуш.)
Т. э́дынбургскім э́дынбургскай
э́дынбургскаю		 э́дынбургскім э́дынбургскімі
М. э́дынбургскім э́дынбургскай э́дынбургскім э́дынбургскіх

Іншыя варыянты: эдынбу́ргскі.

Крыніцы: piskunou2012.

эдынбу́ргскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эдынбу́ргскі эдынбу́ргская эдынбу́ргскае эдынбу́ргскія
Р. эдынбу́ргскага эдынбу́ргскай
эдынбу́ргскае		 эдынбу́ргскага эдынбу́ргскіх
Д. эдынбу́ргскаму эдынбу́ргскай эдынбу́ргскаму эдынбу́ргскім
В. эдынбу́ргскі (неадуш.)
эдынбу́ргскага (адуш.)		 эдынбу́ргскую эдынбу́ргскае эдынбу́ргскія (неадуш.)
эдынбу́ргскіх (адуш.)
Т. эдынбу́ргскім эдынбу́ргскай
эдынбу́ргскаю		 эдынбу́ргскім эдынбу́ргскімі
М. эдынбу́ргскім эдынбу́ргскай эдынбу́ргскім эдынбу́ргскіх

Іншыя варыянты: э́дынбургскі.

Крыніцы: piskunou2012.

эды́паў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эды́паў эды́пава эды́пава эды́павы
Р. эды́павага эды́павай
эды́павае		 эды́павага эды́павых
Д. эды́паваму эды́павай эды́паваму эды́павым
В. эды́паў (неадуш.)
эды́павага (адуш.)		 эды́паву эды́пава эды́павы (неадуш.)
эды́павых (адуш.)
Т. эды́павым эды́павай
эды́паваю		 эды́павым эды́павымі
М. эды́павым эды́павай эды́павым эды́павых

Крыніцы: piskunou2012.

эды́паў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эды́паў эды́пава эды́пава эды́павы
Р. эды́павага эды́павай
эды́павае		 эды́павага эды́павых
Д. эды́паваму эды́павай эды́паваму эды́павым
В. эды́паў (неадуш.)
эды́павага (адуш.)		 эды́паву эды́пава эды́павы (неадуш.)
эды́павых (адуш.)
Т. эды́павым эды́павай
эды́паваю		 эды́павым эды́павымі
М. эды́павым эды́павай эды́павым эды́павых

Крыніцы: piskunou2012.

эдысо́наўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эдысо́наўскі эдысо́наўская эдысо́наўскае эдысо́наўскія
Р. эдысо́наўскага эдысо́наўскай
эдысо́наўскае		 эдысо́наўскага эдысо́наўскіх
Д. эдысо́наўскаму эдысо́наўскай эдысо́наўскаму эдысо́наўскім
В. эдысо́наўскі
эдысо́наўскага		 эдысо́наўскую эдысо́наўскае эдысо́наўскія
Т. эдысо́наўскім эдысо́наўскай
эдысо́наўскаю		 эдысо́наўскім эдысо́наўскімі
М. эдысо́наўскім эдысо́наўскай эдысо́наўскім эдысо́наўскіх

эдыфіка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эдыфіка́тар эдыфіка́тары
Р. эдыфіка́тара эдыфіка́тараў
Д. эдыфіка́тару эдыфіка́тарам
В. эдыфіка́тар эдыфіка́тары
Т. эдыфіка́тарам эдыфіка́тарамі
М. эдыфіка́тары эдыфіка́тарах

Крыніцы: piskunou2012.