эфе́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эфе́б | эфе́бы | |
эфе́ба | эфе́баў | |
эфе́бу | эфе́бам | |
эфе́ба | эфе́баў | |
эфе́бам | эфе́бамі | |
эфе́бе | эфе́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)