эацэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эацэ́н | |
эацэ́ну | |
эацэ́ну | |
эацэ́н | |
эацэ́нам | |
эацэ́не |
Крыніцы:
эацэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эацэ́н | |
эацэ́ну | |
эацэ́ну | |
эацэ́н | |
эацэ́нам | |
эацэ́не |
Крыніцы:
эацэ́навы
прыметнік, адносны
эацэ́навы | эацэ́навая | эацэ́навае | эацэ́навыя | |
эацэ́навага | эацэ́навай эацэ́навае |
эацэ́навага | эацэ́навых | |
эацэ́наваму | эацэ́навай | эацэ́наваму | эацэ́навым | |
эацэ́навы ( эацэ́навага ( |
эацэ́навую | эацэ́навае | эацэ́навыя ( эацэ́навых ( |
|
эацэ́навым | эацэ́навай эацэ́наваю |
эацэ́навым | эацэ́навымі | |
эацэ́навым | эацэ́навай | эацэ́навым | эацэ́навых |
Крыніцы: