эацэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эацэ́н | |
| эацэ́ну | |
| эацэ́ну | |
| эацэ́н | |
| эацэ́нам | |
| эацэ́не |
Крыніцы:
эацэ́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эацэ́н | |
| эацэ́ну | |
| эацэ́ну | |
| эацэ́н | |
| эацэ́нам | |
| эацэ́не |
Крыніцы:
эацэ́навы
прыметнік, адносны
| эацэ́навы | эацэ́навая | эацэ́навае | эацэ́навыя | |
| эацэ́навага | эацэ́навай эацэ́навае |
эацэ́навага | эацэ́навых | |
| эацэ́наваму | эацэ́навай | эацэ́наваму | эацэ́навым | |
| эацэ́навы ( эацэ́навага ( |
эацэ́навую | эацэ́навае | эацэ́навыя ( эацэ́навых ( |
|
| эацэ́навым | эацэ́навай эацэ́наваю |
эацэ́навым | эацэ́навымі | |
| эацэ́навым | эацэ́навай | эацэ́навым | эацэ́навых | |
Крыніцы: