Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
аеіорсую

эпейрагене́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпейрагене́з
Р. эпейрагене́зу
Д. эпейрагене́зу
В. эпейрагене́з
Т. эпейрагене́зам
М. эпейрагене́зе

Крыніцы: piskunou2012.

эпейрагені́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпейрагені́чны эпейрагені́чная эпейрагені́чнае эпейрагені́чныя
Р. эпейрагені́чнага эпейрагені́чнай
эпейрагені́чнае		 эпейрагені́чнага эпейрагені́чных
Д. эпейрагені́чнаму эпейрагені́чнай эпейрагені́чнаму эпейрагені́чным
В. эпейрагені́чны (неадуш.)
эпейрагені́чнага (адуш.)		 эпейрагені́чную эпейрагені́чнае эпейрагені́чныя (неадуш.)
эпейрагені́чных (адуш.)
Т. эпейрагені́чным эпейрагені́чнай
эпейрагені́чнаю		 эпейрагені́чным эпейрагені́чнымі
М. эпейрагені́чным эпейрагені́чнай эпейрагені́чным эпейрагені́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эпейрафарэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эпейрафарэ́з
Р. эпейрафарэ́зу
Д. эпейрафарэ́зу
В. эпейрафарэ́з
Т. эпейрафарэ́зам
М. эпейрафарэ́зе

Крыніцы: piskunou2012.

эпе́ндыма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпе́ндыма эпе́ндымы
Р. эпе́ндымы эпе́ндым
Д. эпе́ндыме эпе́ндымам
В. эпе́ндыму эпе́ндымы
Т. эпе́ндымай
эпе́ндымаю		 эпе́ндымамі
М. эпе́ндыме эпе́ндымах

Крыніцы: piskunou2012.

эпенды́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпенды́ма
Р. эпенды́мы
Д. эпенды́ме
В. эпенды́му
Т. эпенды́май
эпенды́маю
М. эпенды́ме

Іншыя варыянты: эпе́ндыма.

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

эпе́ндыма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпе́ндыма
Р. эпе́ндымы
Д. эпе́ндыме
В. эпе́ндыму
Т. эпе́ндымай
эпе́ндымаю
М. эпе́ндыме

Іншыя варыянты: эпенды́ма.

Крыніцы: krapivabr2012.

эпентэ́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпентэ́за
Р. эпентэ́зы
Д. эпентэ́зе
В. эпентэ́зу
Т. эпентэ́зай
эпентэ́заю
М. эпентэ́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

эпентэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпентэты́чны эпентэты́чная эпентэты́чнае эпентэты́чныя
Р. эпентэты́чнага эпентэты́чнай
эпентэты́чнае		 эпентэты́чнага эпентэты́чных
Д. эпентэты́чнаму эпентэты́чнай эпентэты́чнаму эпентэты́чным
В. эпентэты́чны (неадуш.)
эпентэты́чнага (адуш.)		 эпентэты́чную эпентэты́чнае эпентэты́чныя (неадуш.)
эпентэты́чных (адуш.)
Т. эпентэты́чным эпентэты́чнай
эпентэты́чнаю		 эпентэты́чным эпентэты́чнымі
М. эпентэты́чным эпентэты́чнай эпентэты́чным эпентэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.