эпе́ндыма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| эпе́ндыма | эпе́ндымы | |
| эпе́ндымы | эпе́ндым | |
| эпе́ндыме | эпе́ндымам | |
| эпе́ндыму | эпе́ндымы | |
| эпе́ндымай эпе́ндымаю |
эпе́ндымамі | |
| эпе́ндыме | эпе́ндымах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)