эпю́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эпю́р | эпю́ры | |
эпю́ра | эпю́раў | |
эпю́ру | эпю́рам | |
эпю́р | эпю́ры | |
эпю́рам | эпю́рамі | |
эпю́ры | эпю́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)