эпіго́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эпіго́н | эпіго́ны | |
эпіго́на | эпіго́наў | |
эпіго́ну | эпіго́нам | |
эпіго́на | эпіго́наў | |
эпіго́нам | эпіго́намі | |
эпіго́не | эпіго́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)