Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

дурні́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дурні́ла дурні́лы
Р. дурні́лы дурні́л
Д. дурні́лу дурні́лам
В. дурні́лу дурні́л
Т. дурні́лам дурні́ламі
М. дурні́ле дурні́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурні́ца

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дурні́ца дурні́цы
Р. дурні́цы дурні́ц
Д. дурні́цы дурні́цам
В. дурні́цу дурні́ц
Т. дурні́цай
дурні́цаю		 дурні́цамі
М. дурні́цы дурні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурні́ца

‘ягада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дурні́ца дурні́цы
Р. дурні́цы дурні́ц
Д. дурні́цы дурні́цам
В. дурні́цу дурні́цы
Т. дурні́цай
дурні́цаю		 дурні́цамі
М. дурні́цы дурні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурні́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дурні́чка дурні́чкі
Р. дурні́чкі дурні́чак
Д. дурні́чцы дурні́чкам
В. дурні́чку дурні́чак
Т. дурні́чкай
дурні́чкаю		 дурні́чкамі
М. дурні́чцы дурні́чках

Крыніцы: piskunou2012.

дурні́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дурні́чнік
Р. дурні́чніку
Д. дурні́чніку
В. дурні́чнік
Т. дурні́чнікам
М. дурні́чніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дурні́чны дурні́чная дурні́чнае дурні́чныя
Р. дурні́чнага дурні́чнай
дурні́чнае		 дурні́чнага дурні́чных
Д. дурні́чнаму дурні́чнай дурні́чнаму дурні́чным
В. дурні́чны
дурні́чнага		 дурні́чную дурні́чнае дурні́чныя
дурні́чных
Т. дурні́чным дурні́чнай
дурні́чнаю		 дурні́чным дурні́чнымі
М. дурні́чным дурні́чнай дурні́чным дурні́чных

Крыніцы: tsblm1996.

дурні́чына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дурні́чына дурні́чыны
Р. дурні́чыны дурні́чын
Д. дурні́чыне дурні́чынам
В. дурні́чыну дурні́чыны
Т. дурні́чынай
дурні́чынаю		 дурні́чынамі
М. дурні́чыне дурні́чынах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дурно́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дурно́сць
Р. дурно́сці
Д. дурно́сці
В. дурно́сць
Т. дурно́сцю
М. дурно́сці

Крыніцы: piskunou2012.

дурно́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дурно́та
Р. дурно́ты
Д. дурно́це
В. дурно́ту
Т. дурно́тай
дурно́таю
М. дурно́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дурно́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дурно́тны дурно́тная дурно́тнае дурно́тныя
Р. дурно́тнага дурно́тнай
дурно́тнае		 дурно́тнага дурно́тных
Д. дурно́тнаму дурно́тнай дурно́тнаму дурно́тным
В. дурно́тны (неадуш.)
дурно́тнага (адуш.)		 дурно́тную дурно́тнае дурно́тныя (неадуш.)
дурно́тных (адуш.)
Т. дурно́тным дурно́тнай
дурно́тнаю		 дурно́тным дурно́тнымі
М. дурно́тным дурно́тнай дурно́тным дурно́тных

Крыніцы: piskunou2012.