Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

эквімалекуля́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эквімалекуля́рны	эквімалекуля́рная	эквімалекуля́рнае	эквімалекуля́рныя
Р.	эквімалекуля́рнага	эквімалекуля́рнай эквімалекуля́рнае	эквімалекуля́рнага	эквімалекуля́рных
Д.	эквімалекуля́рнаму	эквімалекуля́рнай	эквімалекуля́рнаму	эквімалекуля́рным
В.	эквімалекуля́рны (неадуш.) эквімалекуля́рнага (адуш.)	эквімалекуля́рную	эквімалекуля́рнае	эквімалекуля́рныя (неадуш.) эквімалекуля́рных (адуш.)
Т.	эквімалекуля́рным	эквімалекуля́рнай эквімалекуля́рнаю	эквімалекуля́рным	эквімалекуля́рнымі
М.	эквімалекуля́рным	эквімалекуля́рнай	эквімалекуля́рным	эквімалекуля́рных

Крыніцы: piskunou2012.

эквімаля́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эквімаля́рны	эквімаля́рная	эквімаля́рнае	эквімаля́рныя
Р.	эквімаля́рнага	эквімаля́рнай эквімаля́рнае	эквімаля́рнага	эквімаля́рных
Д.	эквімаля́рнаму	эквімаля́рнай	эквімаля́рнаму	эквімаля́рным
В.	эквімаля́рны (неадуш.) эквімаля́рнага (адуш.)	эквімаля́рную	эквімаля́рнае	эквімаля́рныя (неадуш.) эквімаля́рных (адуш.)
Т.	эквімаля́рным	эквімаля́рнай эквімаля́рнаю	эквімаля́рным	эквімаля́рнымі
М.	эквімаля́рным	эквімаля́рнай	эквімаля́рным	эквімаля́рных

Крыніцы: piskunou2012.

эквіпале́нтны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эквіпале́нтны	эквіпале́нтная	эквіпале́нтнае	эквіпале́нтныя
Р.	эквіпале́нтнага	эквіпале́нтнай эквіпале́нтнае	эквіпале́нтнага	эквіпале́нтных
Д.	эквіпале́нтнаму	эквіпале́нтнай	эквіпале́нтнаму	эквіпале́нтным
В.	эквіпале́нтны (неадуш.) эквіпале́нтнага (адуш.)	эквіпале́нтную	эквіпале́нтнае	эквіпале́нтныя (неадуш.) эквіпале́нтных (адуш.)
Т.	эквіпале́нтным	эквіпале́нтнай эквіпале́нтнаю	эквіпале́нтным	эквіпале́нтнымі
М.	эквіпале́нтным	эквіпале́нтнай	эквіпале́нтным	эквіпале́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

эквіпатэнцыя́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эквіпатэнцыя́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эквіпатэнцыя́льны	эквіпатэнцыя́льная	эквіпатэнцыя́льнае	эквіпатэнцыя́льныя
Р.	эквіпатэнцыя́льнага	эквіпатэнцыя́льнай эквіпатэнцыя́льнае	эквіпатэнцыя́льнага	эквіпатэнцыя́льных
Д.	эквіпатэнцыя́льнаму	эквіпатэнцыя́льнай	эквіпатэнцыя́льнаму	эквіпатэнцыя́льным
В.	эквіпатэнцыя́льны (неадуш.) эквіпатэнцыя́льнага (адуш.)	эквіпатэнцыя́льную	эквіпатэнцыя́льнае	эквіпатэнцыя́льныя (неадуш.) эквіпатэнцыя́льных (адуш.)
Т.	эквіпатэнцыя́льным	эквіпатэнцыя́льнай эквіпатэнцыя́льнаю	эквіпатэнцыя́льным	эквіпатэнцыя́льнымі
М.	эквіпатэнцыя́льным	эквіпатэнцыя́льнай	эквіпатэнцыя́льным	эквіпатэнцыя́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

эквіпле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эквірытмі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эквірытмі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эквірытмі́чны	эквірытмі́чная	эквірытмі́чнае	эквірытмі́чныя
Р.	эквірытмі́чнага	эквірытмі́чнай эквірытмі́чнае	эквірытмі́чнага	эквірытмі́чных
Д.	эквірытмі́чнаму	эквірытмі́чнай	эквірытмі́чнаму	эквірытмі́чным
В.	эквірытмі́чны (неадуш.) эквірытмі́чнага (адуш.)	эквірытмі́чную	эквірытмі́чнае	эквірытмі́чныя (неадуш.) эквірытмі́чных (адуш.)
Т.	эквірытмі́чным	эквірытмі́чнай эквірытмі́чнаю	эквірытмі́чным	эквірытмі́чнымі
М.	эквірытмі́чным	эквірытмі́чнай	эквірытмі́чным	эквірытмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эквірытмі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эквіфіна́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum