эквірытмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквірытмі́чны эквірытмі́чная эквірытмі́чнае эквірытмі́чныя
Р. эквірытмі́чнага эквірытмі́чнай
эквірытмі́чнае		 эквірытмі́чнага эквірытмі́чных
Д. эквірытмі́чнаму эквірытмі́чнай эквірытмі́чнаму эквірытмі́чным
В. эквірытмі́чны (неадуш.)
эквірытмі́чнага (адуш.)		 эквірытмі́чную эквірытмі́чнае эквірытмі́чныя (неадуш.)
эквірытмі́чных (адуш.)
Т. эквірытмі́чным эквірытмі́чнай
эквірытмі́чнаю		 эквірытмі́чным эквірытмі́чнымі
М. эквірытмі́чным эквірытмі́чнай эквірытмі́чным эквірытмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)