эквіпле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эквіпле́н эквіпле́ны
Р. эквіпле́на эквіпле́наў
Д. эквіпле́ну эквіпле́нам
В. эквіпле́н эквіпле́ны
Т. эквіпле́нам эквіпле́намі
М. эквіпле́не эквіпле́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)