эквіпле́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
эквіпле́н | эквіпле́ны | |
эквіпле́на | эквіпле́наў | |
эквіпле́ну | эквіпле́нам | |
эквіпле́н | эквіпле́ны | |
эквіпле́нам | эквіпле́намі | |
эквіпле́не | эквіпле́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)