эквіпале́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эквіпале́нтны эквіпале́нтная эквіпале́нтнае эквіпале́нтныя
Р. эквіпале́нтнага эквіпале́нтнай
эквіпале́нтнае		 эквіпале́нтнага эквіпале́нтных
Д. эквіпале́нтнаму эквіпале́нтнай эквіпале́нтнаму эквіпале́нтным
В. эквіпале́нтны (неадуш.)
эквіпале́нтнага (адуш.)		 эквіпале́нтную эквіпале́нтнае эквіпале́нтныя (неадуш.)
эквіпале́нтных (адуш.)
Т. эквіпале́нтным эквіпале́нтнай
эквіпале́нтнаю		 эквіпале́нтным эквіпале́нтнымі
М. эквіпале́нтным эквіпале́нтнай эквіпале́нтным эквіпале́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)